شایدروزهایی بهتردرپیش باشد

رییس جمهوری اعضای پیشنهادی کابینه خود را به مجلس شورای اسلامی اعلام کرد. این که کدام یک از وزرای پیشنهادی از نمایندگان رای اعتماد بگیرند کمی انتظار نیاز دارد اما ترکیب شخصیت های معرفی شده از همان لحظه اعلام ، بحث برانگیز شد و طبیعتا هم دیدگاه های منفی و هم مثبت در این مورد ابراز گردید.
کابینه رییس جمهوری یک بسته ی به اصطلاح “ترکیبی” را تشکیل می دهد که بنظر موافقان
می تواند نشانه ایجاد وفاق ملی باشد و به باور منتقدان این ترکیب بیشتر نشانگر سهم بخشی به گروه های مختلف است.
گفتنی است ؛ در این ابراز نظرها نکاتی مفقود است که به آن توجهی نشده است. وآن این که ؛  در رابطه با وفاق ملی ، شما در اینجا با احزاب یا گروه هایی که بخش هایی از جامعه را نمایندگی کنند رو به رو نیستید بلکه اعضای کابینه پیشنهادی در بهترین حالت معرف جناح های صاحب قدرت هستند در حالی که اکنون باید شرایط لازم برای ایجاد وفاق ملی میان قشرهای مختلف جامعه از یک سو ، و میان افراد و قشرها با دولت از سویی دیگر ، فراهم شود ، به همین علت قید و صفت کابینه نمی تواندوفاق ملی باشد! اما ازسوی دیگر ،این که ترکیب کا بینه را نشانه سهم خواهی جناح ها و سهم بخشی رییس جمهوری بدانیم نیز ، صرفا امر اشکال زایی تلقی نمی شود. اگر این سهم بخشی علاوه بر توجه به وابستگی های جناحی ، بر پایه تخصص و شایستگی نیز صورت گرفته باشد  در این حالت اتفاق خوبی رقم خورده است  که هم تنش میان جناح های قدرت را کاهش می دهد و هم افراد کارآمد در جایگاه اجرا قرار خواهند گرفت. باید آرزومند باشیم برون داد این ترکیب بیش از هر چیز ، حل و رفع معضلات مبتلابه جامعه باشد که اگرچنین شود ، سایر اهداف نیز متحقق می شود و مردم قانع خواهند شد که روزهای بهتری در پیش است