چهارطاق ساسانی آغمیون
تکه ای ازمن ، تکه ای اززمین
مریم سادات موسوی
گردشگری آذربایجان شرقی
آذربایجان شرقی از خوش‌آب‌و‌هواترین مناطق شمال غربی کشور ما است که به‌دلیل کوهستان‌های مرتفع و جنگل‌های سرسبزی که دارد از بهترین مقاصد سفر در فصل تابستان به شمار می‌رود. این استان از اصیل‌ترین نواحی ایران نیز هست و آثار برجسته‌ای از تمدن‌های کهن در گوشه و کنار آن به چشم می‌خورد. جاذبههای تاریخی و طبیعی قابل‌توجه در آذربایجان شرقی گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به بازدید از این خطه تماشایی ترغیب می‌کنند. گرچه این استان از سردسیرترین نواحی کشور ما به شمار می‌رود، بازدید از شهرها و دیدنی های آن در تمام سال برای مسافران جذاب است. تلاش می‌کنیم در این صفحه، بخشی ازاین دیدنی هاراحضورتان عرضه کنیم.
چهارطاق ساسانی آغمیون
چهارطاق ساسانی آغمیون در ۹ کیلومتری شمال شرق سراب و در سمت راست جاده طاران به آغمیون قرار دارد. این چهارطاقی که تماما از قلوه سنگ بنا شده است، در ابتدا به‌عنوان آتشکده مورد استفاده قرار می‌گرفت و در گذر زمان به امامزاده تبدیل شد. درون این چهارطاق گوری جای دارد که در بین اهالی محل، به امامزاده حسن مشهور است. با شکل ظاهری مربع، چهار طاق ساسانی آغمیون اضلاع بیرونی با طول چهار متر و نیز گنبدی با ارتفاع چهار متر دارد. این اثر در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۷ با شماره‌ی ثبت ۷۹۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید و یکی از جاذبه های گردشگری سراب محسوب می شود.
آدرس : ایران، استان آذربایجان شرقی، سراب، روستای آغمیون
بازدید از این جاذبه گردشگری رایگان و مدت زمان بازدید از این جاذبه: بین ۱ تا ۲ ساعت است.
پل دختر ملکان (قیزلار کورپوسی)
پل دختر ملکان که با نام قیزلار کورپوسی نیز شناخته می‌شود، روی رودخانه مردق احداث شده است و بین روستاهای قلعه چوق و قلی کندی، از توابع شهرستان ملکان قرار دارد. این پل به دلیل نوع طاق‌ها و نمای سنگی و آجری اهمیت زیادی دارد. طبق گفته‌ها، تاریخ ساخت پل به سال ۹۵۱ هجری قمری و حکومت صفویان برمی‌گردد و چندین بار مرمت و بازسازی شده است. این پل همچنان در عبورومرور اهالی روستاهای اطراف نقش مهمی ایفا می‌کند. پل قیزلار را با آجر و سنگ ساخته‌اند و طاق‌ها و طاقچه‌های آن زیبایی‌اش را دو چندان کرده‌اند. سه دهنه‌ی پل برای عبور آب رودخانه و دو دهنه‌ی دیگر به‌منظور هدایت آب کشاورزی احداث شده‌اند. طول پل ۴۹ متر، عرض آن ۵.۵ متر و ارتفاعش ۶ متر است. در ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ این پل با شماره ۲۲۷۱۸ به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مسجد جامع مرند
مسجد جامع مرند بنایی تاریخی و ارزشمند است که ماجراهای زیادی در دل خود دارد. با توجه به بررسی‌های صورت گرفته، این مسجد در طول زمان کاربری‌های زیادی داشته است؛ در روزگار ساسانی آتشکده‌ای معروف به‌شمار می‌رفت، با سکونت ارامنه در این منطقه به کلیسا تبدیل شد و پس از پیروزى اعراب بر بابک در قرن سوم هجرى و همزمان با اسلام آوردن مردم آذربایجان، به شکل مسجد درآمد. امروزه کف مسجد به اندازه سه پله از سطح کوچه مجاور پایین‌تر است و دالانی به طول ۱۲ متر با سه طاق گنبدی، ورودی را به شبستان‌ها مربوط می‌سازد. در سمت چپ این دالان، شبستان جنوبی با گنبدی کم‌خیز واقع شده است. این اثر تاریخی به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی مرند در استان آذربایجان شرقی، در ۱۵ دی ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید
مسجد جامع هشترود
مسجد جامع هشترود با قدمتی که به دوره قاجار بازمی‌گردد، در سال ۱۲۵۹ توسط اسکندر خان ابن مرحمت و محمد صادق خان حسین قلی خان بنا شده است و با نام مسجد عالیجاه نیز شهرت دارد. بنای مسجد شامل ایوان در جنوب، ورودی و کفش‌کن در سمت شرق و شبستان می‌شود. از نکات جالب پیرامون ساخت مسجد، استفاده از زرده تخم مرغ به‌جای ملات به‌منظور استحکام بیشتر بنا است. با ۶۰۰ متر مربع وسعت، این مسجد مستطیلی شکل دارای شبستانی با ۶ ستون پایه سنگی و سرستون‌های مقرنس‌کاری‌شده و قطاربندی‌شده با نقش و نگار برجسته است. با توجه به ارزش تاریخی، مسجد جامع به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی هشترود در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
کبوتر خانه امیر فرهنگی
کبوتر خانه امیر فرهنگی با قدمتی که به دوره قاجار بازمی‌گردد، شامل سه طبقه می‌شود. از طبقه بالای بنا به‌عنوان نگهبانی، از طبقه وسط برای نگهداری کبوتر و از طبقه پایین آن به‌عنوان خانه‌باغ استفاده می‌شد. طبق نوشته‌های روی دیوار، پیشینه بنا را سال ۱۲۸۰ برآورد می‌کنند. در طول جنگ جهانی دوم، این بنا به دلیل شباهت به برج دیدبانی، توسط هواپیماهای جنگی روسیه مورد هدف قرار گرفت که البته آسیب جدی به آن وارد نشد. این کبوترخانه در سال ۱۳۴۲، برای نخستین بار توسط حاج عباسعلی امیر فرهنگی مورد بازسازی قرار گرفت و در سال ۱۳۹۰، اداره میراث فرهنگی به درخواست وراث امیر فرهنگی اقدام به بازسازی اثر کرد. کبوتر خانه امیر فرهنگی در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۷، با شماره ثبت ۲۲۸۴۳ به‌عنوان یکی از دیدنی های بناب، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
گنبد الله الله ورزقان
گنبد الله الله ورزقان که با نام‌های گوی گنبد و کبود گنبد نیز شناخته می‌شود، در روستای گوی گنبد (کبود گنبد)، از توابع شهرستان ورزقان قرار دارد و در قبرستان قدیمی روستا واقع شده است. پلان دایره‌ای برج نزدیک به پنج متر قطر دارد و شامل سردابه و طبقه همکف می‌شود. ساقه بنا را با استفاده از آجر چهارگوش قرمز بنا کرده‌اند و روی آن کلمه الله و محمد با آجرکاشی فیروزه‌ای کار شده است. با قدمتی که به دوره ایلخانی بازمی‌گردد، این اثر در تاریخ ۱ آذر ۱۳۷۸، با شماره ثبت ۲۵۱۵ به‌عنوان یکی از دیدنی های ورزقان در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
سد تاریخی قاضیلو
سد تاریخی قاضیلو در روستای قاضیلو، از توابع شهرستان میانه قرار دارد. با قدمتی که به دوره قاجار بازمی‌گردد، این سد روی بستر رودخانه آغکند چای و در ابتدای دره‌ای سنگی واقع شده است. برای دسترسی به سد، باید در امتداد رودخانه آغکند چای، در مسیر خاکی چند صد متر را به‌صورت پیاده پیمود. این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴، با شماره ثبت ۱۲۴۳۳ به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی میانه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
عمارت سنگی لیقوان (داش عمارت)
عمارت سنگی لیقوان که با نام‌های داش عمارت و خانه حاج احتشام الدوله نیز شناخته می‌شود، از مهم‌ترین جاذبههای تاریخی و جاهای دیدنی لیقوان به شمار می‌رود. این عمارت متعلق به احتشام الدوله، ارباب روستای لیقوان بوده است و قدمت آن به دوران قاجار و پهلوی می‌رسد. پس از کشته شدن حاج احتشام توسط حزب توده آذربایجان، فرزندان وی در این عمارت ساکن شدند. با نما و ستون‌های سنگی، داش عمارت بر بلندی مشرف به رود لیقوان واقع شده است. طی سال‌های اخیر، این بنای سنگی توسط میراث فرهنگی استان مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت و در تاریخ ۲ آبان ۱۳۸۲، با شماره ثبت ۱۰۴۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
