محتوای اینترنتی درحال ناپدیدشدن است
جرعه ای ازجهان دانشبهارسادات موسوی
[ گزارش ازپژوهش های تازه ]
محتوای اینترنتی در حال ناپدید شدن است
تحقیق یک موسسه نشان می دهد محتواهای اینترنت در حال ناپدید شدن است. این روند در سال ۲۰۱۳ وسیع تر بوده اما در سال گذشته میلادی محدودتر شده است.
به گزارش انستیتو تحقیقاتی پیو، اینترنت با صدها میلیارد وب سایت نمایه شده، به طرز غیرقابل باوری بخش اعظم زندگی مدرن را به خود اختصاص داده است. اما در حالی که کاربران سراسر جهان برای دسترسی به کتاب ها، تصاویر، مقالات خبری و دیگر منابع به اینترنت متکی هستند، گاهی اوقات این محتواها ناپدید می شوند.
تحلیل جدید این مرکز نشان می دهد چگونه محتوای آنلاین ناپدید می شود. طبق این تحلیل یک چهارم صفحات وبی که بین ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ میلادی وجود داشتند، در اکتبر ۲۰۲۳ قابل دسترسی نبودند. در برخی موارد دلیل این امر آن بود که یک صفحه حذف شده یا از یک وب سایت فعال پاک شده است.
در خصوص محتواهای قدیمی تر این روند بدتر است. حدود ۳۸ درصد از صفحات وبی که در ۲۰۱۳ وجود داشتند اکنون در دسترس نیستند. اما تعداد وب سایت هایی که در ۲۰۲۳ وجود داشتند، اکنون حذف شده اند.
«پوسیدگی دیجیتال» در بسیاری از فضاهای آنلاین رخ می دهد. کارشناسان لینک هایی که از بهار ۲۰۲۳ میلادی روی وب سایت های دولتی و خبری و همچنین در بخش منابع صفحات ویکی پدیا وجود داشت را بررسی کردند. تحلیل آن ها نشان داد ۲۳ درصد وب سایت های خبری حداقل یک لینک نارکارآمد دارند که این شاخص در وب سایت های دولتی ۲۱ درصد است. سایت های خبری با درصد بالای ترافیک و مواردی با ترافیک اندک احتمالا حاوی لینک های معیوب هستند. وب سایت های دولتی محلی مانند صفحات شهرداری ها و غیره احتمالا لینک های معیوب دارند. ۵۴ درصد صفحات وب سایت حاوی حداقل یک لینک در بخش منابع خود هستند که به صفحه ای اشاره دارد که دیگر وجود ندارد. از هر ۵ توییت یک مورد چند ماه پس از پست شدن دیگر در سایت ها قابل مشاهده نیست. در ۶۰ درصد این موارد حساب کاربری که محتوا را منتشر کرده بود، خصوصی شده بود، تعلیق یا به طور کامل حذف شده بود. در ۴۰ درصد موارد دیگر صاحب حساب توییت را پاک کرده بود. برخی از انواع توییت ها بیشتر از بقیه ناپدید می شدند. بیش از ۴۰ درصد توییت های نوشته شده به زبان ترکی یا عربی ۳ ماه پس از پست شدن، دیگر قابل مشاهده نبودند. توییت حساب های کاربری با پروفایل پیش فرض بیشتر احتمال داشت از دید عموم ناپدید شود.
رودخانههای آلاسکا نارنجی شدند
بسیاری از رودخانه های ایالت آلاسکا با آب شفاف اکنون به رنگ نارنجی درآمده اند و همین امر ساکنان منطقه را شگفت زده کرده است.
به گزارش دیلی میل، گروهی از محققان تحقیقی منتشر کرده و چگونگی ذوب شدن منابع یخی آلاسکا که توسط تغییرات آب و هوایی تسریع شده است را توضیح داده اند. این روند سبب شده رودخانه های این ایالت به مناطق مرده اسیدی و نارنجی رنگ تبدیل شوند.
اکسیدهای آهن که در حقیقت همان زنگ زدگی هستند، در نتیجه آب شدن سنگ معدن هایی که مدت ها منجمد بوده اند به وجود آمده اند . علاوه بر آن اسید سولفوریکی که طی همین فرایند به وجود می آید، سبب شده اند آب های شفاف و زلال این منطقه را به اندازه سرکه تند و تیز و پوشش گیاهی منطقه مانند وضعیت آتش سوزی سیاه شود و همچنین مرگ و میر ماهیان را در پی داشته اند.
به گفته یکی از این محققان چنین مناطق مرده ای ممکن است در هر نقطه ای در گستره ۵٫۶میلیارد جریبی از نیمکره شمالی زمین که لایه پرمافراست (خاک منجمد) آن درحال آب شدن است به وجود آید.
نارنجی رنگ شدن رودخانه ها بویی همراه دارد که شبیه سبزیجات فاسد شده است و ممکن است حیات آبی را از بین ببرد و بیمار کند. همچنین این روند سلامت و حیات جوامع محلی را که به این رودخانه متکی هستند، تحت تاثیر قرار می دهد.
تیموتی لایونز یکی از مولفان این پژوهش می گوید: این تئوری ممکن است در هر نقطه ای از زمین که چنین صخره هایی وجود داشته باشد، ایجاد شود. این صخره ها استثنایی نیستند و ما آن ها را «شیل» نامیده ایم. آن ها حاوی مواد معدنی مانند پیریت و سولفید آهن هستند که ممکن است اکسیده شوند. البته میزان آن ها در ذخایر سنگ معدن انبوه نیست اما مقیاس صخره هایی با این ویژگی ها بسیار فراگیر است.
گیاه در معرض آسیب به کشاورز هشدار میدهد!
با تحقیقات علمی محققان موسسه فناوری ماساچوست و مرکز تحقیقات ائتلاف سنگاپور حسگرهای گیاهی میتوانند به عنوان یک سیستم هشداردهنده اولیه برای کشاورزان عمل کنند.
حسگرهایی که مولکولهای سیگنالدهنده گیاهی را شناسایی میکنند، میتوانند زمانی که محصولات در معرض نور یا گرمای بیش از حدهستند، یا مورد حمله حشرات یا میکروبها قرار میگیرند، به کشاورز هشدار دهند.
محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و مرکز تحقیقات و فناوری ائتلاف MIT- سنگاپور (SMART) با استفاده از یک جفت حسگر ساخته شده از نانولولههای کربنی، سیگنالهایی را دریافت کردهاند که نشاندهنده استرسهایی مانند گرما، نور یا حمله حشرات یا باکتریها در گیاه هستند.
این حسگرها دو مولکول سیگنالدهنده، یعنی پراکسید هیدروژن و اسید سالیسیلیک (مولکولی شبیه آسپرین)، را که گیاهان برای هماهنگ کردن پاسخ خود به استرس استفاده میکنند شناسایی میکنند. محققان دریافتند که گیاهان این مولکولها را در مقاطع زمانی مختلف برای هر نوع تنش تولید کرده و الگوهای متمایزی ایجاد میکنند که میتواند به عنوان یک سیستم هشدار اولیه عمل کند.
به گفته محققان، کشاورزان میتوانند از این حسگرها برای نظارت بر تهدیدهای بالقوه برای محصولات خود استفاده کنند، که به آنها اجازه میدهد تا قبل از از بین رفتن محصولات، مداخله کنند.
مایکل استرانو از محققان این پرژه در MIT میگوید: «آنچه ما دریافتیم این است که این دو حسگر با هم می توانند به کاربر اطلاعدهند که گیاه دقیقاً تحت چه نوع استرسی است. در داخل گیاه، تغییرات شیمیایی موجب افزایش و کاهش ترکیباتی میشود که هر یک به عنوان اثر انگشت استرس، عمل میکند.»
گیاهان به روشهای متفاوت به انواع مختلف استرس واکنش نشان میدهند. در سال ۲۰۲۰، آزمایشگاه استرانو حسگری را توسعه داد که میتواند پراکسید هیدروژن را تشخیص دهد، که سلولهای گیاهی از آن به عنوان سیگنال ناراحتی زمانی که تحت حمله حشرات قرار میگیرند یا تحت استرسهای دیگری مانند عفونت باکتریایی یا نور زیاد، ایجاد میکنند.
این حسگرها از نانولولههای کربنی تشکیل شدهاند که در پلیمرها پیچیده شدهاند. با تغییر ساختار سه بعدی پلیمرها، میتوان حسگرها را طوری طراحی کرد که مولکولهای مختلف را شناسایی کرده و در زمان حضور هدف، سیگنال فلورسنتی را منتشر کنند. در این پروژه، محققان از این رویکرد برای توسعه حسگری استفاده کردند که میتواند اسید سالیسیلیک را تشخیص دهد، مولکولی که در تنظیم بسیاری از جنبههای رشد، نمو و پاسخ گیاه به استرس نقش دارد.
برای جاسازی نانوحسگرها در گیاهان، محققان آنها را در محلولی حل میکنند و سپس روی سطح زیرین برگ گیاه اسپری میکنند. حسگرها می توانند از طریق منافذی به نام روزنه وارد برگها شوند و در مزوفیل، لایه ای که بیشترین فتوسنتز در آن انجام میشود، ساکن شوند. هنگامی که یک حسگر فعال میشود، سیگنال را می توان به راحتی با استفاده از دوربین مادون قرمز تشخیص داد. نتایج این پروژه در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
دستاورد جدید محققان چینی در تولید انبوه تراشههای نوری
پژوهشگران چینی روش جدیدی را برای تولید تراشههای نوری یافتهاند که ممکن است به کاهش اثرات تحریمهای آمریکا در حوزه تراشههای پیشرفته کمک کند.
وبگاه SCMP، اخیراً طی گزارشی مدعی شد که این تکنولوژی جدید میتواند در تولید انبوه تراشههای نوری به صورت مقرون به صرفه استفاده شود و احتمالاً محدودیتهای اعمال شده توسط کاخ سفید برای ممانعت از انتقال فناوری آمریکا به چین را با شکست مواجه کند.
کارشناسان چینی در جریان تحقیقات گسترده خود به این پیشرفت فناورانه دست یافتهاند. دستاورد اخیر ایشان استفاده از مدارهای مجتمع فوتونیک (PIC) میشود. این مدارها که با استفاده از ذرات نور، دادهها را پردازش کرده و انتقال میدهند؛ فرایندی که سرعت را افزایش و مصرف انرژی را به شکل محسوسی کاهش میدهد. این تراشهها جزئی حیاتی از محاسبات فوتونیک و ارتباطات فیبر نوری محسوب میشوند. مدارهای فوتونیک را میتوان با استفاده از موادی مانند لیتیوم نیوبات که قابلیت بالایی در تبدیل دادههای الکترونیکی به اطلاعات فوتونیک دارند، ساخت.
این در حالی است که برخی محققان نیز چندان به این دستاورد جدید خوشبین نیستند و آن را غیر بهینه ارزیابی میکنند. او شین از مؤسسه میکروسیستم و فناوری اطلاعات شانگهای و توبیاس کیپنبرگ از مؤسسه فناوری فدرال لوزان سوئیس اخیراً با انتشار مقالهای در ژورنال علمی «Nature» مدعی شدند که استفاده صنعتی از این فناوری به علت هزینه بالای هر ویفر و محدودیتهای اندازه آن، چندان میسر نیست. از همین روی، تیم تحقیقاتی او شین تصمیم به استفاده از ماده جایگزینی موسوم به لیتیوم تانتالات (LiTaO3) گرفتند که خواص برتری نسبت به نیوبات لیتیوم دارد و با روشهای تولید ارزان سازگار است.
با توسعه روزافزون فناوری، تراشههای نوری نقشی کلیدی در توسعه ابررایانهها و مراکز داده یافتهاند.
بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت
محقق پژوهشگاه صنعت نفت تأثیر نانوذرات اصلاحشده در میان رویه امولسیون آب و هیدروکربن جهت بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت را بررسی کرد.
به گزارش معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاستجمهوری، طرح «بررسی تأثیر نانوذرات اصلاحشده در میان — رویه امولسیون آب و هیدرو کربن جهت بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت» توسط علیمراد رشیدی خوشصحبت، عضو هیات علمی پژوهشگاه صنعت نفت و با حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام شده است.
رشیدی خوشصحبت، دانش آموخته پسادکتری دانشگاه تهران درباره این طرح توضیح داد: با وجود آنکه استفاده از انرژیهای جایگزین مانند انرژیهای هستهای و انرژیهای تجدیدپذیر در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است اما مقدار آن در مقابل انرژیهای فسیلی کم بوده و میتوان گفت که نقش اصلی منابع تجدیدپذیر حداقل در دو دهه آینده نقشی تکمیلی و حامی خواهد بود. به همین دلیل باید رویکردهای جدی در خصوص ازدیاد برداشت از مخازن نفتی داشته باشیم و سیاستهای خارجی و داخلی در این زمینه تعیین شود. در این میان فناوری نانو بهعنوان یک فناوری جدید و منحصر به فرد، این ظرفیت و پتانسیل را دارد که تغییرات چشمگیری در حوزههای متنوع نفت و گاز ایجاد کند.
این پژوهشگر با بیان این که امروزه نسل جدیدی از سیالات مورد توجه محققین در صنایع نفت و گاز قرار گرفته که سیالات هوشمند نام دارد، اظهار داشت: سیالات هوشمند با تأثیر در نیروهای بین ملکولی میتواند منجر به تغییر در ترشوندگی و کاهش نیروی کششی شده و به تبع آن فرآیند ازدیاد برداشت از مخازن را بهبود میدهند. یکی از کاربردهای مؤثر نانوذرات، تغییر دادن میزان ترشوندگی سنگ مخزن است. ترشوندگی به صورت توانایی پخششدن یک سیال بر روی سطح سنگ در حضور سیال دیگر تعریف میشود و نقش مهمی در تولید نفت و گاز دارد. وی ادامه داد: با این روش با مقدار هزینه قابل قبول در ازدیاد برداشت نفت، میتوان روند روبهرشدی در صنعتیکردن و بومیکردن این دانش فنی داشت. هدف اصلی انجام این پروژه افزایش بازدهی ازدیاد برداشت نفت از چاههای تولیدی به وسیله نانوذرات اصلاحشده و تأثیر آنها در بهبود خواص امولسیون بود که خوشبختانه توانستیم به آن دست پیدا کنیم.
رشیدی خوشصحبت در پایان خاطر نشان کرد: خوشبختانه، چالش خاصی در انجام این طرح وجود نداشت اما اگر از این طرح حمایت شود، میتوانیم مرحله بعد یعنی تست میدانی را هم پیادهسازی کنیم.