سقوط آموزش وطبقاتی شدن آن!
بخش دو:آموزش طبقاتی
در شماره پیشین معیار اشاره شد که دو مورد زیانبار در آموزش کشور ، نگرانی کارشناسان ، اهل رسانه و خانواده ها را موجب شده است و به یکی از آن ها که نزول نمرات امتحانی دانش آموزان هست ،پرداخته شد.
دومین مورد حکایت از طبقاتی شدن آموزش دارد و نشانه آن آماری است که در مورد توفیق داوطلبان ادامه تحصیل در آموزش عالی به دست آورده اند که نشان می دهد دهک های ضعیف جامعه از آموزش نازلی سهم می برند و دهک های برخوردار سهم بیشتری نصیب خویش می کنند.
جالب این هست که در پی اعلام معدل رشته های مختلف در سطح دبیرستان و نازل بودن آن و نگرانی از بروز یک بحران آموزشی در سطح جامعه بود که جامعه و رسانه ها به بخش دیگری از ناترازی در آموزش کشور توجه نمایند.آمار در این زمینه نیز نگران کننده هست به مطلبی در این باره عنایت فرمایید:
“سهم مدارس و دهک‌های مختلف از رتبه‌‌های زیر ۳۰۰۰ کنکور:
دهک اول، دوم و سوم (کم‌برخوردار): ۲ درصد
دهک ۸، ۹ و ۱۰ (برخوردارترین): ۸۰ درصد
دهک اول (ضعیف‌ترین): ۲ دهم درصد
دهک دهم (ثروتمندترین) ۴۸ درصد
مدارس دولتی: ۲.۳ درصد
مدارس غیردولتی: ۸۰ درصد
در رشته‌های پزشکی و دندانپزشکی:
دهک اول: ۱.۳ درصد
دهک ۸ و ۹ و ۱۰: ۸۶ درصد
در برق شریف:
دهک محروم، ۱ و ۲ و۳: صفر درصد
دهک ۸، ۹ و ۱۰: ۸۷ درصد
دهک دهم: ۶۰ درصد
در رشته روانشناسی
دهک محروم: ۲.۹ درصد
دهک مرفه: ۸۰.۴ درصد”
این آمار اگر کنار آمار مربوط به معدل دانش آموزان قرار گیرد ، یک خط فاجعه آموزشی را ترسیم می کند چرا که نماینگر آنست که علاوه بر سقوط آموزشی ، نظام آموزشی کشور در اجرای عدالت آموزشی نیز ناموفق بوده است. یعنی نظام آموزشی ما ، در هنگامه بی سواد پروری ، برای دستیابی به مراتب مدرک تحصیلی بالاتر ، از میان آنان ،برای کسانی که از رفاه مالی بیشتری برخوردار هستند ، میدان را بازگذاشته است !
در این مورد ، به حق باید گفت که نیات قانون اساسی در مورد کیفیت آموزش و برابری سهم میان احادمردم از امکانات آموزشی بکلی به فراموشی سپرده شده است.
در حالی که انتظارمی رفت تقسیم مناسب امکانات آموزشی در همه سطوح ، به استعدادهای درخشان فرزندان میهن فرصت رشد و تعالی بدهد ، حال از میان کم سوادان فرصت در اختیار مرفهین قرار می گیرد که لزوما دارای استعداد ویژه نخواهند بود.
خلاصه کلام این که ؛ ما داریم آینده سرزمین را در اختیار کسانی می گذاریم که توانایی و دانش لازم برای اداره آن را نخواهند داشت و این خطری است که بایست جدی گرفته شود!