زنهار؛چه می کندجهالت!

دهشتناک بود و همچنان تصورش وحشت در ذهن آدمی ایجاد می کند. فاجعه کرمان و کشتار مردم مظلوم آن دیار را یادآوری می کنم !
به راستی چگونه می شود که موجود دارای اندیشه به نقطه ای برسد که جان انسان ها برایش ارزش نداشته باشد ، هر چند دور و هر چند متفاوت؟ آن هم انسان هایی که گناهی به عینه مرتکب نشده اند.
اگر چه خیلی ها شعار می دهند که جان انسان — هر که و چه ، باشد — حرمت دارد و نباید گرفته شود و البته این فکر می تواند از سوی برخی نیز به مناقشه کشانده شود، لیکن جان انسان هایی که به مقصودی و مقصدی به منظور ابراز احساسات خویش راهی می شوند و تقصیری و قصوری ندارند وجز ابراز آن احساسات عملی انجام نمی دهند ، چگونه می شود که برای بعضی از افراد ستاندنش مباح تلقی شود ؟چه تفکری این اجازه و اختیار را می دهد که چنین افرادی را سزاوار مرگ دانست؟!
به حقیقت سوگندکه تنها جهل می تواند یک موجود آدمی را وادار به چنین اقدامی کند. جهل است که ابناء بشر را — که از یک ریشه اند — به دلیل طرزتفکرشان ، تا آن حد متفاوت می کند که دیگری به خود اجازه دهد جانش را بستاند…
تصور باید کرد که اگر همه آدم ها در همه جای زمین چنین نگاهی را بخواهند به اجرا بگذارند و خود را برتر و مجاز به چنین اقدامات شنیعی بدانند ، و در عوضِ توجیه خویشتن و اندیشه خود ، برای حذف طرف مقابل قدم بردارند ، دنیای انسان ها چه می شود! صاحبان چنین نگاه هایی جهنم را در همین زمین تولید خواهند کرد ، جهنمی که همه در آن خواهندسوخت واستثناء هم ندارد!
بنظر می رسد جدا از مجازات قطعی عاملان چنین اعمال دهشتناک ، ضرورت دارد صاحبان اندیشه در همه جای این کره خاکی در زدودن چنین افکار تیره ای پیش قدم شوند و دست به روشنگری بزنند.
کاری که درگذشته همواره پیامبران و مصلحان برعهده داشتند ، اکنون برعهده قشر وسیعتری از صاحبان فکر گذاشته شده است.این وظیفه ایست که حفظ کرامت انسان ها بردوش این افراد قرارمی دهد. باشد که از این پس به ویژه با موج محکومیت جهانی که پیرامون این فاجعه ایجادشده است ، دیگر شاهد چنین حوادث شومی نباشیم.آمین.