رویای یک پل

از طرح های بزرگ و بسیار مهم که از جنبه های مختلف ، اجرای آن می تواند برای کشور سودمند باشد ، پروژه احداث پل از ساحل خلیج فارس تا جزیره قشم است. طرحی است که در سفر اخیر رییس جمهوری به بندرعباس ،مورد توجه مقام اول اجرایی کشور نیز قرار گرفت به طوری که در این باره تاکید کرد “پیگیر تکمیل پروژه پل خلیج فارس هستیم”.
علی القاعده پیگیری رییس جمهوری می تواند در جدیت مسوولان ذی ربط برای اجرای پروژه و سرعت بخشی به آن موثر باشد اما این طرح نیز همانند شماری از طرح های مثمر دیگر نفرین شده است! چرا که به بیماری کندی  در اجرا و بعضا بی توجهی به اجرای آن و هدر رفتن هزینه های صورت گرفته ، دچاراست. طرحی است که از هنگام بیان آن از لسان مسوولان وقت تا رسیدن به اجرای ناقص ، و حال ، وعده انجام آن در سه سال آینده ، قریب چهار دهه را پشت سرگذاشته است!
جالب آن است که هر زمان مورد توجه مسوولان قرار گرفته و در باره آن
به تبلیغ پرداخته اند ، از مزایای بیشمار آن برای کشور در رسانه ها چه ها که گفته نشده است…
براساس همین گزارش ها؛
“طرح شبکه جامع ارتباطی خلیج فارس با محوریت پل خلیج فارس، «طرحی که با اتکا بر چهار پروژه، بندر، پل، جاده و ریل در مرحله نخست، مسیر جدیدی را از قشم در کریدور ترانزیت شمال — جنوب ایجاد می کند و در مرحله دوم با پذیرش نقش انبار بزرگ تجاری منطقه، مرکزیت توزیع و پخش کالا را با هدف جانشینی کشور امارات بر عهده خواهد گرفت.»
این طرح شامل احداث حدود ۹۲ کیلومتر بزرگراه ۲ بانده، ۸۶ کیلومتر راه آهن ۲ خطه، ۲ هزار و ۲۰۰ متر پل و توسعه و تجهیز بندر کاوه در جزیره قشم است.”
بر اساس گزارش هایی که در هر نوبت که مساله قشم و پل مورد توجه قرارگرفته در رسانه ها بازتاب پیدا کرده ،اجرای این طرح با برآورد اولیه ،  هزینه ای حدود ۴۰۰ میلیون پورو خواهدداشت و در صورت اجرا وبهره برداری ؛ شرق و غرب جهان را به هم متصل خواهد کرد!
ناگفته نماند که طی این سال ها از آن طرح بزرگ و سودمند تنهاچند ستون آن هم برای عکسِ یادگاری گرفتن گردشگران موجود است.یعنی اگر احداث پل بر روی دریا به دلایل پیچیدگی های فنی یا مسایل زیست محیطی دچار وقفه شده باشد، احداث جاده بزرگراهی یا ریل راه آهن که می توانست در چارچوب طرحی چنین مهم اجرا شود که در صورت احدات پل ، همه چیز برای آن اتصال خجسته ( ارتباط حمل ونقلی میان شرق وغرب ) آماده باشد لیکن شواهد نشان می دهد که تصمیم گیران در زمان های مختلف فقط بر روی کاغذ جاده و ریل را ترسیم کرده بودند و در نهایت قرار بوده پلی ساخته شود( یعنی پرهزینه ترین وپیچیده ترین بخش ) و بعدها بروند سراغ بقیه طرح ها! این نشان می دهد که طرح ساخت پل وسایربخش های ضروری آن ، هیچگاه در قالب یک بسته جامع که شامل چندین پروژه باشد دیده نشده است!
گفتنی است ؛در همین مدت که مسوولان ایران در دهه های گذشته ، در مورد این پل اتصالی که حد اکثر قریب سه کیلومتر درازا خواهد داشت ، و مزایای آن  رویا پردازی می کردند ، عربستان و بحرین با احداث پلی به طول ۲۵ کیلومتر ، خود را به هم نزدیکتر کردند!
حال که بعد از قریب چهار دهه رییس جمهوری تاکید بر پیگیری احداث این پل کرده است ، باید امیدوار باشیم که هرچه زودتر — و البته با این امید که کل پروژه در یک بسته جامع به اجرا درآید ، کشور شاهد عملیات اجرایی آن باشد.