خبر خوب ؛ کاهش بیکاری !
اخبار منتشر شده نشان می دهد میزان بیکاری در کشور کاهش یافته است گرچه این میزان کاهش آنچنان که تصور شود رونق اقتصادی به آن صورت که وجود رفاه و کاهش معنادار فقر را نوید دهد ، نیست.اما به هر حال نشانه ای از ثمر بخشی اقداماتی است که دراین زمینه صورت گرفته است.
طبیعتا مساله اشتغال موضوعی است که دغدغه همیشگی برنامه ریزان و تصمیم گیران هست. لیکن روشن کردن و به حرکت درآوردن موتور ایجاد شغل به عوامل متعددی وابسته هست و موضوعی است که همه بخش های جامعه را در برمی گیرد.
در باره کاهش بیکاری ، گزارش مرکز آمار اعداد و ارقام خوبی را در بردارد.توجه فرمایید:
“بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیشتر نشان می‌دهد که ۷.۷ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بوده‌اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ۱۴۰۲)، ۰.۵ درصد کاهش یافته است.
در بهار ۱۴۰۳، به میزان ۴۱.۲ درصد جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفته‌اند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ۱۴۰۲) تغییر نیافته است.
جمعیت شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر در این فصل ۲۴ میلیون و ۷۴۶ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ۴۴۰ هزار نفر افزایش داشته است. همچنین جمعیت غیرفعال از نظر اقتصادی (اعم از افراد محصل، خانه‌دار، دارای درآمد بدون کار مانند بازنشستگان و …) ۳۸ میلیون و ۲۲۸ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ۴۳۱ هزار نفر افزایش داشته است. بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در بهار ۱۴۰۳، بخش خدمات با ۵۲.۴ درصد بیش‌ترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ۳۳.۰ درصد و کشاورزی با ۱۴.۵ درصد قرار دارند.
نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله حاکی از آن است که ۲۰.۰ درصد از فعالان این گروه سنی در بهار ۱۴۰۳ بیکار بوده‌اند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد، این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ۱۴۰۲) ۱.۶ درصد کاهش یافته است.
بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله نیز نشان می‌دهد که در بهار ۱۴۰۳، ۱۵.۰ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بوده‌اند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد این نرخ نسبت به بهار ۱۴۰۲، به میزان ۰.۵ درصد کاهش یافته است.
بررسی سهم جمعیت دارای اشتغال ناقص جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر نشان می‌دهد که در بهار ۱۴۰۳، ۷.۹ درصد جمعیت شاغل، به دلایل اقتصادی (فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیشتر و…) کم‌تر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند. این در حالی است که ۳۸.۵ درصد از شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر، بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار کرده‌اند”
آمار افزایش اشتغال و کاهش بیکاری گرچه نوید بخش سودمندی برنامه های اجرا شده هست اما لزوما تضمین کننده تحقق و تداوم یک زندگی مادی قابل قبول نیست چراکه همچنان فاصله میان درآمدها و هزینه ها تنها شرایط یک زندگی به اصطلاح “بخورونمیر” را در اختیار اکثر افراد قرار می دهد.
رسیدن به شرایط مناسب و مطلوب ، به ایجاد رونق همه جانبه در بخش های مختلف اقتصادی نیازمند است که بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران اقتصاد در مورد آن نظر داده اند. توجه به نظرات آن ها می تواندراهگشا باشد.